Reinier Sonneveld, Het vergeten Evangelie – boekbespreking

Reinier Sonneveld, Het vergeten Evangelie – boekbespreking

Reinier Sonnevelds Het vergeten Evangelie is een pakkend geschreven, maar ook gevaarlijk boek. Sonneveld belicht aspecten van het Evangelie die in de kerkgeschiedenis minder aandacht hebben gekregen. Ook bestrijdt hij karikaturen van het evangelie. Als dát de kern van zijn boek zou vormen, zou het best een mooi boek zijn.

Er schuilt echter een addertje onder het gras: Sonneveld zet niet alleen karikaturen van het evangelie overboord, maar ook wezenlijke elementen uit het evangelie zelf. Zo wil hij het Bijbelse gegeven, dat de Here Jezus is gestorven om plaatsvervangend de straf te dragen voor onze zonden, uit het evangelie schrappen. Volgens Sonneveld zou die boodschap tot ver in de Middeleeuwen helemaal niet tot de christelijke boodschap hebben behoord. ‘Verzoening door voldoening’ zou pas later bedacht zijn en niet tot de Bijbelse boodschap behoren. Sonneveld heeft gelijk als het gaat over de karikatuur van ‘verzoening door voldoening’ die hij bestrijdt. Die karikatuur is inderdaad van later datum. Hij heeft echter volkomen ongelijk wanneer hij beweert dat de Here Jezus helemaal niet gekomen zou zijn om het oordeel te dragen over onze schuld. Die boodschap is niet alleen terug te vinden in de Bijbel, maar ook in de vroege kerk – dus ver vóór de Middeleeuwen. Sonneveld geeft daarom niet alleen onjuiste informatie, maar brengt een uitgehold evangelie. Hij belicht mooie en ware aspecten van de Bijbelse boodschap, maar gebruikt die om ándere Bijbelse waarheden weg te doen. Door te betogen dat Christus niet is gestorven om de straf die wij verdienen op zich te nemen, neemt hij een fundamenteel verkeerde afslag. Het evangelie dat hij brengt is een halve waarheid, dat door zijn eenzijdigheid wezenlijk anders is dan het Bijbelse evangelie.

Lees een uitgebreide boekbespreking hier:

Bradley Jersak, Zo Zoon zo Vader – boekbespreking

Bradley Jersak, Zo Zoon zo Vader – boekbespreking

Jersak bestrijdt in Zo Zoon zo Vader onbijbelse visies op de verzoening die de Here Jezus gebracht heeft. Vervolgens gooit hij echter het kind met het badwater weg, door te betogen dat God nooit oordeelt. Jersak brengt deelwaarheden als héle waarheden, waardoor hij tot conclusies komt die duidelijk strijdig zijn met de Bijbel. Daar waar hij dat zelf opmerkt, schrapt hij sommige Bijbelteksten als ‘niet Gods Woord’. Jersak laat daarmee zien dat de Bijbel voor hem in feite niet de hoogste norm is, maar moet wijken voor zijn eigen ideeën. Hoewel ik Jersaks motieven om dit boek te schrijven begrijp,  geloof ik dat de weg die hij inslaat een dwaalweg is. Lees hier een uitgebreide bespreking.